Op 15 november 2021 is Tim i.v.m. ernstige coronacomplicaties per ambulance afgevoerd naar het Antonius Ziekenhuis te Sneek. Drie weken heeft hij er gelegen, waarvan twee weken grotendeels in coma op de Intensive Care afdeling.
Om het één en ander mentaal te kunnen verwerken, hebben Tim en zijn vrouw Ilse een blog gemaakt waarvan dit boek de papierenversie belichaamt. In dit boek geven Tim en Ilse de IC-periode en de impact die deze op hen en hun naasten hebben (gehad) weer.
Tevens hebben zij het dagboek dat het IC-personeel voor hen bijhield in dit boek verwerkt.
Tim Dondorp
Op zondag 22 april 1979, vlak voor zijn tweelingbroer, werd Tim Dondorp als Heri Setiono geboren nabij Semarang (Indonesië). Toen Tim een halfjaar oud was, is hij samen met zijn tweelingbroer geadopteerd naar Nederland.
Via tv-programma’s Separated at Birth1 (TLC) en Spoorloos2 (KRO-NCRV) heeft Tim zijn biologische familie teruggevonden. Tim heeft altijd contact gehouden en zelfs tijdens zijn IC-opname waren zijn gedachtes bij zijn biologische familie in Indonesië.
hallo Tim en Ilse,
We hebben jullie verhaal bij het IC-cafe afgelopen november gehoord, wat erg ontroerend was, maar voor ons ook heel herkenbaar. Ik heb jullie boekje gekregen van jullie en ademloos gelezen. Ik ben benieuwd hoe het lichamelijk en geestelijk met jou gaat Tim ( het kwam op die dag wel voorbij, maar dat ben ik helemaal kwijt). Ben je bv alweer aan t werk? En heb je t allemaal een plekje kunnen geven of zit je nog midden in dat proces? Voor mij is het dik een jaar geleden dat ik 10 dagen in slaap ben gehouden en elke dag komt er wel iets boven wat me aan die tijd doet denken, ik zit er nog middenin!!
Hallo Anneke,
Bedankt dat je ons boek hebt gelezen en bijzonder om te lezen dat ons verhaal tijdens het IC-Café van donderdag 9 november jl. in Leeuwarden nog steeds zo herkenbaar voor je is. Voor mij is de IC-periode dus iets meer dan twee jaar geleden, maar helaas ben ik nog steeds niet volledig hersteld.
Hoewel ik nog steeds af en toe last heb van prikkelende of tintelende voeten en mijn beide armen heb (ik kan ze niet pijnloog hoger dan een bepaald niveau optillen, tijdens het IC-café vernam ik dat dat waarschijnlijk door de buikligging komt) kan ik wel stellen dat ik fysiek volledig hersteld ben. Helaas ervaar ik nog wel grote cognitieve klachten. Hierdoor ben ik nog steeds niet (volledig) aan het werk.
Jouw opmerking dat je na een jaar elke dag wel iets bovenkomt van je IC-opname en dat je er nog midden inzit is voor ons dan weer heel herkenbaar. Ik wens je heel veel succes met je herstel, zowel fysiek als cognitief.
Hartelijke groeten,
Tim Dondorp
Wat waardevol hoe dit door en voor jou is samengevat Tim Dondorp. Veel dingen zijn voor mij herkenbaar.
Wat een herkenbaar verhaal en wat goed dat je er zo’n mooi document van hebt gemaakt. Dankjewel! Het verhaal wat je beschrijft/jullie beschrijven is bijna letterlijk mijn verhaal……
Een maand na jouw opname kwam ik ook met corona op de ic terecht in hetzelfde ziekenhuis. Ook ik heb veel warmte ervaren van de verpleging daar.
Ik hoop dat jouw herstel voorspoedig is gegaan en dat je je leven weer hebt kunnen oppakken. Bij mij lukt dat goed, maar ik merk (mede door jouw woorden) dat er wel wat littekens zijn. De andere kant is dat ik heel dankbaar en ongelooflijk blij ben dat ik zo goed uit deze periode ben gekomen.
Alle goeds voor de toekomst!
Tim, het boek aangeschaft en gelezen, we zijn erg onder de indruk.. moet het ff laten bezinken. Wat heb jij en je gezin in een rollercoaster gezeten, nu pas het besef. Dat je nog niet hersteld bent is niet makkelijk voor je, de stapjes vooruit gaan moeizaam. Hopelijk een bezoek aan familie bij jouw roots, zal vast een manier van verwerken zijn. Hou vol! Groet, Thea
Vandaag het boek binnen gekregen en het in vrijwel één keer uitgelezen. Ik had het verhaal uiteraard al via Facebook gevolgd maar om het nu weer in één keer te lezen maakte weer veel los. Wat heeft dit een enorme impact op jullie gehad en wat zijn jullie er goed uit gekomen.
Hi Tim, net jouw verhaal gelezen: veel herkenbaarheid. Een ic-opname heeft een enorme impact dus neem je tijd. Mijn ervaring is al weer bijna 7 jaar geleden. Ik heb het mijne gedeeld op https://nieuwlevenincoma.nl.
Tim, wat hebben jullie een bijzonder prachtig document gemaakt van jullie ervaringen. Wij zijn ondertussen al weer bijna 2 jaar verder (maart 2020). De weg was lang en is nog lang, maar we gaan nog steeds vooruit. Middels jouw verhaal kijk ik terug en dan kom ik er steeds meer achter wat een enorme impact dit alles heeft. Echt bizar. Geen woorden voor. Lieve Tim en heel je gezin en familie: wat zijn jullie enorm sterk 💪🍀!
Wat hebben jullie dit mooi bijgehouden met elkaar! Mijn vader is 30 nov jl. opgenomen met corona en hij heeft ook op de IC gelegen. Inmiddels is hij opgenomen in een revalidatiecentrum omdat hij echt nog wel even te gaan heeft qua herstel. Ik herken veel in jouw verhaal… Mijn vader had ook geen antistoffen tegen corona (lichaam weerde het dus ook niet af). Ik ben heel benieuwd of er bij jou ter sprake is gekomen wat dit betekent voor de toekomst qua eventuele antistoffen/ voorkomen van een nieuwe besmetting.
Bij mij is het verder niet ter sprake gekomen, maar ik moet in februari nog een keer terug naar het ziekenhuis voor controle. Dan ga ik het zeker vragen/ bespreken. Ik overweeg van te voren een antistoffen bloedtest af te laten nemen door de huisarts (meten is weten).
Wauw Tim, wat een heftig en ontroerend verhaal. Direct kwam mijn eigen verhaal weer boven. Ik lag in Heerenveen en in Leeuwarden, vanuit Amsterdam. Deze tijd een jaar geleden. Joh, wat een strijd heb jij geleverd en wat fijn dat ‘t zo goed is bijgehouden voor jou en wat heb je er een mooi verwerkingsdocument van gemaakt. Veel sterkte voor jou en je gezin. Groetjes van de ene Indo aan de andere🙋🏻♀️🙏💪🏽.
Indrukwekkend verhalen, zeker voor mensen die nog nooit met de materie IC opname te maken hebben gehad.
Wat een heftig en ontroerend verhaal!
Ik vind het interessant te lezen wat ieder zijn en/ of haar eigen gevoel was op bepaalde momenten. Tijdens het lezen van dit boek werd ik zelf ook emotioneel.
Lieve familie Dondorp, dank voor het delen van deze ronduit heftige en helse periode. Hopelijk verslaan we dit virus snel!
Bedankt dat jullie ons dit persoonlijke inkijkje hebben gegeven in zo’n heftige periode van jullie leven. Ik ben de Heer dankbaar voor het herstel en dat het gezin weer compleet is. Sterkte met het verdere herstel.
Ik heb heel erg meegeleefd met jullie verhalen over het – gelukkig goed afgelopen – verblijf op de IC. Mooi dat jullie dat gedeeld hebben met de wereld.
Wat heb jij (jullie) dit mooi beschreven… Een waardevol boek dat hopelijk zal helpen bij je eigen verwerkingsproces en anderen zal inspireren. Jullie gezin heeft heel wat doorstaan en het zal nog niet altijd even makkelijk zijn m.b.t. tot het mentale vlak, maar met jullie liefde zal dit vast helemaal goedkomen. Bedankt voor het delen en alle goeds voor in de toekomst.
Ik heb alles gelezen, met een diepe bewondering waarmee jullie alles gedeeld hebben: ontzettend veel respect voor jullie. De verhalen daarvan hebben indruk gemaakt, deels ook omdat een aantal jaren geleden mijn moeder op dezelfde IC heeft gelegen: daar denk je dan toch ook aan terug. Heel mooi dat jullie dit hebben willen delen.
Jeetje, wat een verhaal! Hoop dat het snel beter gaat😘.
Lieve Tim, Ilse en natuurlijk jullie kinderen en jullie beide ouders. Bij geen enkel hoofdstuk van dit boek heb ik het ik het droog kunnen houden: elke keer weer was het voor mij of ik teruggeslingerd werd naar maart 2020. Daar lag ons verhaal. Als ik de foto’s keek en de verhalen las, herkende ik me in alles. Zo erg vind ik het dat jij en je gezin dit hebben moeten meemaken. Maar wat enorm blij ben ik dat je thuis bent en aan het herstellen bent. Een enorm lange weg heb je afgelegd samen met je gezin. Enorm moedig ook dat jullie dit zo hebben gedeeld met de wereld: enorm veel respect daarvoor. Ik voelde me met jou en je gezin verbonden zonder elkaar te kennen. Ik wens jou, maar ook je gezin, heel veel geluk toe. Mocht je m’n verhaal willen lezen of me een privébericht willen sturen dan kun je me vinden in de IC Lotge-notengroep van IC Connect en de FCIC-groep. Het gaat jullie goed en nogmaals dank voor het delen van je avontuur 🍀🍀.
Ik kon mijn ogen vaak niet drooghouden: zo’n mooi verslag! Heel veel sterkte voor Tim, Ilse en de kids.
Tranen hier en zo meelevend. Sterkte Tim met alles en Ilse en de kinderen zijn toppers!
Lieve Tim, ademloos heb ik alles gelezen. Tjonge wat heb jij doorstaan en wat een zegen hoe het nu met je is 🙏🏻. Zet hem op met je herstel; aan wilskracht zal het je niet ontbreken. Lieve groeten ook aan Ilse en jullie kinderen 😘.
Bedankt voor het delen van dit verhaal. Soms met tranen in mijn ogen de verhalen gelezen. Fijn om te lezen dat het de goeie kant weer op gaat. Heel veel succes met jullie herstel.
Wat een heftig verhaal van jou Tim! Ik kon dit niet met droge ogen lezen en zelfs toen ik het voorlas aan Jan, stokte ik…. Nu begrijp ik Ilse ook toen ze zei dat ze de angst in je ogen zag. Ik vind je verhalen zeer waardevol! Wou ik je even laten weten.
Gewoon geen woorden voor. Zo heftig, zo aangrijpend.
Wat fijn dat de IC een dagboek voor je bijhoudt en bijzonder dat je dat met ons deelt.
Wat heftig om te lezen… Zo blij dat het nu zo goed gaat met Tim…
Wat waardevol Tim dat je dit met ons wilt delen. Het is voor de meesten van ons moeilijk om een voorstelling te krijgen van wat het allemaal met je doet. Veel sterkte met jouw herstel in alles🍀.